Cudze chwalicie, swój grudzień poznajcie: Odkryj nieznane tradycje świąteczne z różnych regionów Polski

Każdy nas spędza święta na swój sposób. W różnych częściach kraju możemy dostrzec interesujące tradycje wigilijne, które do dzisiaj są kultywowane. Czy kojarzysz niektóre z nich?

W centralnej Polsce wieczór wigilijny jest okazją na przepowiadanie przyszłości. Mieszkańcy mają szereg przesądów, dzięki którym mogą ocenić, jaki będzie nadchodzący rok. Od samego rana w Wigilię czeka się na pierwszego gościa. Jeśli przybyły będzie mężczyzną, oznacza to, że kolejny rok będzie dla rodziny szczęśliwy. Natomiast kiedy próg domu przekroczy najpierw kobieta, możemy spodziewać się nieszczęścia i nieurodzaju.

Na wigilijnym stole znajduje się natomiast barszcz grzybowy zakwaszany sokiem z kapusty kiszonej. Obowiązkowym elementem jest również kapusta z grzybami. Kolację rozpoczyna się z momentem, kiedy na niebie pojawia się pierwsza gwiazdka.

Śląsk słynie z oryginalnych dań, które pojawiają się wigilijnym stole. Większość z nich powoduje zdumienie w innych częściach Polski. Ślązacy przygotowują zupę migdałową i zajadają się moczką, czyli zupą z suszonych owoców i bakalii. Obok nich na wieczerzy pojawiają się pierogi z kaszą gryczaną, kapusta z grzybami oraz szałot, czyli śląski odpowiednik sałatki jarzynowej.

Boże Narodzenie to czas, kiedy młode niezamężne dziewczyny mogą odkryć, skąd nadejdzie ich ukochany. Nasłuchują w Wigilię, z której strony po raz pierwszy zaszczeka pies. To właśnie stamtąd mogą spodziewać się miłości.

Prezenty natomiast przynosi w święta Dzieciątko.

Jedną z wyróżniających Boże Narodzenie tradycji w Wielkopolsce jest postać, która pełni rolę Święty Mikołaj. To Gwiazdor przynosi grzecznym prezenty i upominki, a niegrzecznym zgniłą pyrę.

Na wigilijnym stole w Wielkopolsce znajdziemy oprócz tradycyjnych potraw śledzie z ziemniakami, potrawy z maku oraz zupę grzybową.

W kwestii przesądów Wielkopolanie cenią sobie życzliwość. Wierzą, że jeśli pokłócisz się z kimś w Wigilię, będziesz się z nim kłócić przez cały rok.

Ważną tradycją są również grupy kolędników, które chodzą od domu do domu i śpiewają kolędy oraz odgrywają scenki z życia Heroda.

Podhalańskie tradycje są bardzo symboliczne. Mają zapewnić rodzinom błogosławieństwo na nowy rok, szczęście i urodzaj. Wigilijny stół, przy którym zasiadali domownicy, obwiązywany był przez gospodarza łańcuchem, który symbolizował siłę więzów rodzinnych. Natomiast pod stołem zwykle kładło się siekierę. Miała ona przynosić rodzinie brak kłótni oraz konfliktów.

Jednym z ważnych aspektów w domach górali były także sztućce. Upuszczenie łyżki było złym omenem, który sprowadzał na daną osobę nieszczęście i pecha. Jeśli natomiast gospodyni rozłożyła na stole zbyt dużą liczbę łyżek, w przyszłym roku można było spodziewać się narodzin dziecka lub rychłej śmierci.

W kwestii jedzenia mieszkańcy Podhala są niezwykle surowi. W dniu Wigilii przez cały dzień panuje ścisły post, który złamany jest dopiero podczas wieczerzy. Podczas kolacji pojawia się natomiast kwaśnica z grzybami, moskole oraz kłuta. Z kolei puste miejsce przy stole jest symbolem biedy — zostawia się je po to, aby przyszła, porządnie się najadła i nie pojawiała się w przyszłym roku.

Znaną tradycją na Podlasiu jest w okresie adwentu gra na ligawkach. To instrumenty, które sygnalizują trąbę archanielską. Mają niski, chrapliwy dźwięk, który jest symbolem zadumy i oczekiwania na przyjście Jezusa.

Potrawy wigilijne na Podlasiu przygotowuje się z płodów rolnych, zebranych podczas mijającego roku. To stąd pochodzą słynne na cały kraj potrawy, jak kutia. Popularne są również zawijaki, czyli gołąbki postne z kaszą gryczaną.